TE dua.
Mos me le ne pranvere
mos me le te mjere!!!!
mos me le pa lule
mos me le pa ere.
Mos me le te lutem se te dua shume!
mos me le pa shprese,
mos me le pa gjume!!!!!!
ti e di se te dua
dhe vuaj per ty te lutem te lutem!
mos ma dhuro vetmine
ti je per mua shok
ti je per mua gjdo send ti je ai
qe ne zemren time ke,
me te bukurin vend
TE dua.
Zhgenjimi
U zhgenjeva sa shpejt nga ty
se ti me fole se te dua shpirt
Se per mua je si flori
Te dashurova qe me shikim te
pare qe ate çast nga zemra
Nuk te kam ndare Me bere per
Vete te ndiqja hap pas hapi
Dhe me braktise ne meshir te fatit
Nuk ka djale tjeter qe te zevendeson
Te dua vetem ty valle a e kupton
dal ne dritare po syte me jane thare
Shoh vendin Kur rrin bashke dhe me
Vjen per te qare nga zemra ime fillon
te pikoj gjak me thuaj ti te drejten
Te dhimbsem ndo pak Me vjen zor Nga
Vetja Qe rashe ne dashuri Mundohem
Te fsheh por ne sy dallohet ky trishtim
Ska emer tjeter veç fjale Zhgenjim
Te dua shume i dashuri imi dhe pse jam
me zemer te copetuar dhe te them prape te dua 
Fati Im
Në Dasmen tënde do të vi patjeter
Si një plak vjetër
Do te ulem vetem ne tavolin
Për fatim tim do të ngre dolli
Edhe pa i ftuar në dasmen tënde
Do të vi si i strukur
Si një zog pa fole do të rri
E do te dehem e do të qaj për ty
Nese pa dashuri do tmë shohësh
Mos mu afro sdua të më njohësh
Dua ta kuptosh në heshtje këtë durim
E prap të qaj për fatin tim
E nese i bukur te dukem
Përsëri mos ma thuaj
Tani të pakten ki mëshir
Thuaja burrit tënd se ti dukesh më i Mir
As bota as Ai ska faj
Se jeta deshti të na ndaj
Por të lutem mos Harro
Dashurin e VRAR.
Këtu Pranë
merr fryme ngadal symbullur rri
ne preherin tim pushon trupin ti
ledhatimi im floket ti pershkon
pershperit lehtas me duaj pergjithmone
me hapet kraherori dashuria buqet
pa dyshim i dashur do te te dua perjete
te puth ne ball duke tete shtrenguar
tretem ne ato qaste duke i perjetuar
i hap syte me shikon e s ngopesh fare
te roberoj me kthetra si shpende graitqare
ato puthje te ngrohta i ruaj si thesar
qe ne shpirt me ndezin te pashuar mall
shiu romantik ben naten te paharruar
nje nate e veqante ne mes netve qe shkuan
lus zotin qe ti ketu te jesh perseri
mos me braktis te lutem ktu me mua rri
A është dashuri apo gaboj
Sa here flas me ty boten mbaj ne duar
shpresa me ngjallet duke enderruar
kur nuk flas me ty monotonia me bren
prape lumturohem kur pran ti me vjen
qdo fjal qe ti thua argjend eshte per mua
madje edhe gjerat qe si pelqeja te ti tani i dua
edhe karakterin tani kam ndryshuar
jam me e qete e tera e menduar e harruar
kam frike ta pranoj ndoshta e dhe e ndjej
kerkoj nje shpjegim dilemen e gjej
kerkoj driten e mbytem ne terr
eja me shpeto te lutem me merr
nese eshte dashuri ma thuaj tani
nese un gaboj me ler qe te shkoj
sdo te kthehem me pran sdo te rri
por te them tani mos me kerko as ti
Magji e zezë
ishte dite e fundit sikur e ndjeja un
ate te dite te bukur ishim te lumtur shume
me mbaje ne kraheror e me shikoje ne sy
sikur te me tregoje ish fundi per ne te dy
se kuptoja dot ti ndjeje dashurine ?
po qfar arsye kishe te me lesh ne gremine
a thua u desh te vepronte tradhtia
e te thyente zemren dhe ndjenjat e mia
ajo ti verboi syte dhe ike me te
sa e sa fjale ajo ti kishte thene
te kishte genjyer sa e sa ska më
dhe prape o i marrosur bese i ke zënë
te pash ty me te duke biseduar
ku edi sa fjale a thua i ka pergenjeshtruar
me veshtrove ne sy dhe me sishe ai
qe dikur e njoha e me mbante ne gji
sikur magjia e zez tet kishte rrembyer
personin qe e doje tash per ta urryer
e bindur jam me deshe po se c`ndodhi se di
per nje qast u shua e ter ajo dashuri
te flas ti skupton as qe degjon fare
kembengul un por prape me largon
dorezohem ne fatin ne at qe eshte shkruar
pershperis fjalen e fundit ke per tu penduar
dhe iki larg teje pergjithmone
Qast i lumtur
Trupat kemi bashkuar te dy te shtrir rrime
si zingjir te pakeputur kemi dashurine
me puth ti sa fort e pastaj me shtrengon
trazohen epshet te forta qe veq ti mi zgjon
fytyren ta prek aq lehtas me duar
nga qasti ne qast per te mos me munguar
me ate shikim te parreshtur sikur me perbin
percillen perqafimet krijojne pafundsin
nga pasioni lind gezimi e buzeqesh me lot ne sy
sa shum zotit i lutem te mos me ndaj nga ty
me pare do te doja tete vdisja ne duar
se sa ta kujtoj dashurin tone si te kaluar
e vren dyshimin tim dhe me sjell besimin tim
pellumbeshe imja te dua deri ne amshim
sa forte duhemi ne te dy kjo eshte e papare
zoti na ka bekuar dhe ska per te na ndare
dhe vertet prane teje ndihem e bekuar
sikur ne kete jete fati sme ka munguar
ndjej se gjithqka qe dua tani e posedoj
kur ti je me mua edhe qiellin perqafoj
nga ky qast i lumtur te ringjall perjetesi
te mos perfundoj kurre ky qast plot dashuri
kjo lumturi e jona le te jete e pasosur
nga puthjet e tua kurre mos qofsha e ngopur
Takim zemrash
shikim i pathyer te dy na kish rrembyer
zemrat u takuan nga dashuria ngazellyer
dridhej zemra trupi fliste e un skisha fjale
u ndjem si princi e hirushja ne prralle
i pari erdhe e mjedisin ma shtrengove
me afrove ngat vetes sa shpejte me roberove
nuk levizja dot isha e ngujuar
madje e dhe truri me ishte bllokuar
sikur ne filma romantik ishim perqafuar
nje puthje pasionante qiellin e perqante
e shkrire ne ty mbeta si vullkan i pashuar
gjersa dora jote te ngritur me mbante
zemrat tona u takuan dhe su ndan me kurre
dashuria na bashkoi si ura dy udhe
epshi na rrjedhte si lum pa ndal
e sot un u ndjeva si princesha ne prralle
perralle qe kufirin se ka kurre
sa te jetosh ti e sa te jetoj un
per sa jete e mote shpirtrat i kemi te bashkuar
se bashku do te tretetmi ne botene amshuar
Miqesia na shperbleu me dashuri
Ishim shok rrinim bashke
te gjithe na shikonin
thonin se ne kishim diqka
por nuk e pranonim
ishim te afert e te dashur
se bashku sekrete mbanim
ndoshta kishim filluar te ndjenim
por pengesat syte na i vranim
tkisha shok te gjithe e dinim
e te donte shoqja ime
ajo qante ne preherin tim
kur shpreheshim me rrefime
ti i pari bere hapin dhe fillove ta pranoje
se dashuria mori vrapin qe ti e lulezoje
dhe un ste refuzova por isha duke dyshuar
shoqen qe ne zemer te kishte si per ta harruar ?
pyeta te gjithe u keshillova dhe mora vendim
me than ndiqe zemren tende dhe u hodha ne veprim
ta pranova dashurine dhe ti me perqafove
me shtrengove sa fort dhe prane me afrove
QFARE ZEMRE
Cfarë zemër pate
që këtë të ma bësh mua
besën nuk e mbajte
por përsëri të dua.
me dor po te shkruaj
me zemer po vuaj
pse je larg meje
me le te vetmuar
sa dit i merzitur e sa net i qet
shkruaj zemres sime
se te don per
jettt
,, SHKATRRIMI I DASHURISE,,
Lindi nje dashuri e fort si guri
dashuri e thelle qe smunde te shkatrrohej
kishte ndjenja ne dy personat qe duheshin
me te vertet e donim njeri tjetrin.
Edhe pse jetonim larg njeri tjetrit
zerat e tone cdo dit ishni bashke
me puthjet qe i kishim permes telefonit
nga dashuria e madhe imagjinoja sikur buza ime i bashkangjitej buzes saj.
Cdo dit e me shum dashuria shtohej
sun rrinim as nje minut pa e ndegju zerin e njeri tjetrit
isha i gezuar sa qe sdi si me pershkru
veq e them fjalen se shum TE DU.
E caktuam edhe daten per bashkimin tone
edhe oret i numroja qe koha tme kalone
na mbeten plot edhe njezet e shtate dite
qe te vi njezet qershori per me u bashkangjite.
Por diqka ndryshoj dhe erdh e papritur
me do mosmarrveshje duke u habitur
nuk e besonim se po perlahemi
por erdh dhe fundi ku duhet te ndahemi.
Tash po rri dhe vetem lotoj
dot jet ma mir qe tmos jetoj
let shendrrohet jeta ime ne varr
e dashur te lutem me fal.
Duheshte te pershendetemi me fjalen LAMTUMIRE
asnjeri sun e thoshim se e kishem veshtire
edhe pse ndarja te na sundonte
prap se prap fjala TE DUA egzistonte.
Kete poezi kur te kesh me lexu
besoj qe din se kush ta ka shkru
emri yt ne zemer me rri
jeta ime veq eshte tu u shkri...
Mos ik nga e Vërteta
Vetës i shton dhimbje të kota
dëshir për një të pamundur fantazie
shoqëria nuk të mjaftoi, e irrituar të dukej bota
qëndroje në ndejkje të një mëshumtësie
Iluzioni të dhuroi humbjen
në aterimin e vonshëm të së vërtetës
Mos ndalo vazhdo rrugën e fatit
unë këmbët kam ngulur në vendin që jam e duhur
këpucët taket i thyen për t'mos vazhduar
në pritje të një dite për tu liruar
Mos ik nga e vërteta, shih kjartësin
rrugën e ke pa pengesë, vetën e ndalon
errësira ësht nisur të len pas vobektësin
drita shpirtin ta liron drejt fatit që kërkon
Një ditë do të agoj për ty, e kaluara mbetet vetëm kujtim
një harresë që ishte, ringjalljen e flakë e bën tym.
Per mua je e vdekur
Sdo te mendoj me per ty
tani kam vendosur
per mu mbetesh e harruar
e vdekur dhe e varrosur
Mos mendo se terë jeten
ne ty do te mendoj
se ka vajza tjera
qe me meritojn
Vertet per ty kam qarë
dhe per ty kam menduar
por tash ne zemren time
mbetesh veq e kaluar
Mendova per ty te vdes
por kete se meritove
ndoshta tash je penduar
por shum u vonove
Ska me asnje fjal
nga ana e zemres sime
ska me as meshirë
ska per ty as nderime
Per mua je e vdekur
dhe krejt e harruar
sepse keshtu te kthehet
kur shum te kam dashuruar
Meritove kete shperblim
me ta kthy keshtu
sepse e ke ditur mirë
se sa shum te dua
Vdekja le te merr
se une me smerzitem per ty
sikur ti qe su merzite
kur zemren ma pate thy
Tash vetem shkruaj per ty
por kete e bej me nje qellim
ta dinë te ghithë se sa te deshta
e si ma djege shpirtin tim
Ta dinë gjithë si te mallkova
dhe qe per ty une jetova
ta dinë se tradhetia te kthehet
dhe vet zemra jote kthehet
Per ate qe te ka dashur
mbetesh nje e kaluar
nje person i vdekur
dhe krejt i harruar
Ne vend te dashurisë
tash shum urrejtje kam
te them se kurr me
ne zemer nuk te kam
Ik shko te aj tjetri
se atje ke pasurin
se per ate ti ke luftuar
e jo per dashurinë
Humbe ate qe te deshti
vetem per pak pare
u bere e pameshirë
gjeloze e tradhtare
Nje ditë do te denoj
vetem tradhetia jote
se me le plagë ne zemer
te pasheruar per shum motë
Tash ne vendin tim
loti le te flet
se une per jetë e mot
tash po mbetem vet
Por nje ditë dhe ti
do te jesh e vetmuar
ke me u penduar
por shum tash je vonuar
Harrom te lutem mua
dhe doren qe te ka prekur
per mua mbetesh e kaluar
per mua je e vdekur ...
|